Fundacja Epileptologii jest pierwszą w Polsce organizacją pozarządową, której podstawowym zadaniem jest poprawa jakości życia chorych z padaczką poprzez podnoszenie wiedzy diagnostycznej i terapeutycznej wśród lekarzy oraz kształtowanie pozytywnego myślenia o tej chorobie w społeczeństwie. Fundacja została założona w 1993 roku przez prof. Jerzego Majkowskiego – wybitnego specjalistę w dziedzinie neurologii i epileptologii, twórcę Kliniki Neurologii i Epileptologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego (CMKP) w Warszawie, nauczyciela i mentora wielu pokoleń neurologów.

Lata młodości Profesora przypadły na czas II wojny światowej. Miał 11 lat, gdy wybuchła wojna i przez cały czas okupacji brał czynny udział w walce konspiracyjnej pod pseudonimem „Czarny”. Najpierw w Szarych Szeregach, uczestnicząc w szkoleniach i akcjach małego sabotażu. W Powstaniu Warszawskim był już żołnierzem Batalionów „Antoni”, „Gustaw”, „Harnaś”. Walczył na Woli, Starym Mieście i w Śródmieściu. Po Powstaniu Warszawskim trafił do niewoli w niemieckich obozach jenieckich: Stalag Fallingbostel XI B i Stalag Dorsten VI J. Po wyzwoleniu służył w Polskich Siłach Zbrojnych w Hameln w północnych Niemczech. Tam też kontynuował przerwaną wojną naukę w Gimnazjum i Liceum im. J. Słowackiego w Hohenwepel. Maturę zdał w 1947 roku. Po powrocie do Polski i w 1947 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Medycznej w stolicy. Dyplom lekarski uzyskał w 1952 roku i został specjalistą w dziedzinie neurologii. W 1993 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1952-1975 związany był z Kliniką Neurologii AM w Warszawie. Był kierownikiem Pracowni EEG i Neurofizjologii. Prowadził badania doświadczalne z zakresu neurofizjologii i procesów uczenia się. W latach 1987–1998 był organizatorem i kierownikiem pierwszej w Polsce Kliniki Neurologii i Epileptologii CMKP w Warszawie.

Profesor Jerzy Majkowski bardzo aktywnie działał w towarzystwach naukowych. W związku ze swoimi zainteresowaniami, jego największe zaangażowanie dotyczyło towarzystw neurologicznych i epileptologicznych, w Polsce i za granicą. Od 1954 roku był członkiem Polskiego Towarzystwa Neurologii, był organizatorem i w latach 1976-1980 pierwszym prezesem Polskiego Towarzystwa Elektroencefalografii i Neurofizjologii Klinicznej. W latach 1976-1991 sprawował funkcję Prezesa Oddziału Polskiego Międzynarodowej Ligi Przeciwpadaczkowej. W latach 1991-1995 był pierwszym prezesem Polskiej Ligi Przeciwpadaczkowej, a od 2001 roku – I wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Epileptologii. W Międzynarodowej Lidze Przeciwpadaczkowej był niezwykle aktywnym członkiem Commission for European Affairs, Executive Board of European Academy of Epilepsy, Commission on Therapeutic Strategies, key member, przewodniczącym Subcommission on Polytherapy and Drug Interactions, Commission on Classification and Terminology, członkiem Rady Europejskich Lig Przeciwpadaczkowych. Profesor działał również w organizacjach zajmujących się problemami szeroko pojętej nauki. Od 2000 roku był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (TNW), a od 2005 roku do śmierci Przewodniczącym Wydziału Nauk Medycznych TNW. Na dorobek publikacyjny Profesora Majkowskiego składa się ponad 450 publikacji, 11 książek i 250 referatów wygłoszonych na konferencjach. Majkowski był twórcą i redaktorem naczelnym czasopisma o międzynarodowym zasięgu, które powstało w 1993 roku jako kwartalnik „Epileptologia” publikujący prace oryginalne, poglądowe i kazuistyczne, a od 2010 roku jest czasopismem międzynarodowym wydawanym w języku angielskim – do 2013 roku jako „Epileptologia. International Journal of Clinical and Experimental Research” a od r2013 roku – Journal of Epileptology.

Za pracę naukową Profesor otrzymał wiele nagród i odznaczeń:

• 9 indywidualnych i 3 zespołowe nagrody Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej,
• nagrodę Sekretarza Rady Naukowej PAN,
• Medal „Glorie Medicinae”,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• „Ambassador of Epilepsy” International Bureu for Epilepsy.

Profesor był związany ze środowiskami kombatantów i aktywnie uczestniczył w działalności kombatanckiej. Był Prezesem Okręgu Warszawa Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej oraz Prezesem Środowiska Żołnierzy Batalionów AK „Gustaw” i „Harnaś”.

Otrzymał również odznaczenia wojskowe:

• Krzyż Walecznych,
• Krzyż AK,
• Warszawski Krzyż Powstańczy,
• Krzyż z Mieczem Orderu Krzyża Niepodległości,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Odznaczenie „Za Zasługi dla ŚZŻAK”,
• Odznaka Weterana Walk o Niepodległość,
• Złota Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Warszawy”.

W 2019 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela m.st. Warszawy.